Fornir często określa się jako okleinę naturalną. Otrzymuje się go w wyniku skrawania drewna o dużych średnicach na cienkie płaty o grubościach 0,1–0,5 mm. Łączy się je ze sobą w taki sposób, aby stworzyć wrażenie jakby były ściągane z pnia. Drzwi fornirowane są więc łudząco podobne do tych z naturalnego drewna i dla laika odróżnienie jednych od drugich nie będzie łatwe. Fornir zapewnia wyjątkową estetykę skrzydła i szlachetny charakter uzyskany dzięki niepowtarzalności słojów. Cechuje się większą wytrzymałością niż okleina, ale jest droższy w zakupie. Oprócz forniru naturalnego dostępny jest też fornir modyfikowany pozyskiwany z drzew rosnących na afrykańskich plantacjach, głównie z Wybrzeża Kości Słoniowej czy Gwinei. Aby uzyskać okleinę fornirowaną drewno skrawane jest na arkusze. Usuwa się z niego wszelkie niedoskonałości, barwi i klei w bloki. Gotowe arkusze układa się w stosy i prasuje. Technologiczna ingerencja w drewno pozwala uzyskać w ten sposób idealny odcień i strukturę. Niektórzy jednak, zamiast idealnej kompozycji wolą naturalny fornir, który pozwala cieszyć się niepowtarzalnością naturalnego drewna. Drzwi z kolekcji Invado dostępne są m.in. w takich wybarwieniach jak Dąb, Buk czy Orzech (fornir naturalny) lub Dąb bielony i Wenge (fornir modyfikowany).

Katalog POL-SKONE

Katalog INVADO